مضرّات ترساندن کودک
{از بدترین آفتهای تربیتی، ترساندن کودک است. کمتر عاملی مانند ترساندن کودک، به روان او لطمه می‌زند و متأسفانه این آفت در بین آفتهای تربیتی، بیشترین رواج را در خانواده‌ها و جامعه ما دارد!
بعضی از آفتهای تربیت، فقط در خانواده‌های کم فرهنگ و ناآگاه وجود دارد، اما این آفت خطرناک، در بسیاری از خانواده‌ها، بلکه اکثر آنها، موجود است. جای بسی تعجب و تأسف است که در بین افراد تحصیل‌کرده و اهل مطالعه و حتی کسانی که موضوع شغل و تخصصشان «کودک» و «تعلیم و تربیت» است نیز این آفت مشاهده می‌شود!
ترساندن کودک از لُولُو، غول، جن، مُرده، مرگ، سگ، گربه، حشرات، تاریکی، آمپول، دارو، دکتر، پلیس و هر چیز و هر کس دیگر و به هر شکلی که باشد، خلاف تربیتِ صحیح است و لطمه‌های سنگینی به روان و اعصاب کودک می‌زند و هیچ توجیه عاقلانه نیز ندارد.[تا اینجا صفحه ۶۵ کتاب]
حتی ترساندن کودک از کارد، کبریت، گاز، برق، بخاری و مانند اینها نیز به شکلی که بین مردم رواج دارد، صحیح نیست؛ بلکه خطر اشیایی را که برای کودک، خطرناک است باید با توجه به سنّ و ظرفیت او برایش توضیح داد، نه آنکه او را ترساند. و کودکی که هنوز درک کافی برای فهمیدن این توضیحات را پیدا نکرده، باید اشیاء خطرناک را از دسترس او دور کرد.
ترسیدنِ خودِ والدین و بزرگترها نیز باعث ترس کودک می‌شود؛ مثلاً هنگامی که کودک، چهره هراسان و مضطرب مادر خود را در برخورد با پدیده‌ای غیر منتظره مشاهده می‌کند، خواه ناخواه دچار ترس و اضطراب می‌گردد.
بسیاری از بیماریهای روانی مانند اضطراب، افسردگی، دلهره، نگرانی و پریشانی، از همین ترساندنها نشأت می‌گیرد و انسان را در طول عمر، رنج می‌دهد.
این ترساندنها، جرأت و شهامت را در انسان بشدت ضعیف می‌کند و او را از اقدام به کارهای بزرگ باز می‌دارد و استعدادها و خلاقیتها را در او خاموش و یا ضعیف می‌گرداند.
کودک، پدر و مادرش را راستگو می‌داند و وقتی از آنان می‌شنود که: «الان لُولُو می‌آید و تو را می‌خورد»، واقعاً باور می‌کند و در یک دلهره دائم قرار می‌گیرد و زندگی‌اش با ترس و اضطراب دائمی همراه می‌شود.
ترساندن کودک، یک جنایت است. و پدر و مادر و مربی خیرخواه نباید دست به چنین جنایتی بزنند.[تا اینجا صفحه ۶۶ کتاب]}۱
ارجاعات:
۱ـ کتاب: هشدارهای تربیتی، چهل مسأله مهم تربیتی/ نویسنده: علی اکبر مظاهری/ ناشر: موسسه انتشارات هجرت، قم/ چاپ دهم، ۱۳۸۷/ صص۶۵و۶۶
پاسخ دهید